Met de familie vertrekken we in oktober voor twee weken naar Zuid-West Amerika. Een ware roadtrip. Veel kilometers en bijna altijd door een fantastisch en afwisselend landschap. Van kronkelende bergwegen naar een enorme weidsheid, en van groene bossen tot zandstormen in een stukje zandwoestijn. En dan heb ik het nog niet eens over alle hoogtepunten op je route: de natuurwonderen slaan je om de oren en de steden zijn zo divers als wat.
Onze route door Zuid-West Amerika in 16 dagen
• San Francisco • Yosemite • Death Valley • Las Vegas • Zion NP • Bryce Canyon • Scenic byway 12 •Arches (Moab) • Monument Valley • Grand Canyon • Route 66 (Oatman) • San Diego
In twee weken tijd rijden we langs enorme sequoia’s en door het groene en rotsige Yosemite. Door het maanlandschap van Death Valley, het westerngebied rond Moab en Monument Valley en een historisch stukje route 66. En worden we verrast door de schoonheid van zowel Bryce Canyon als de Grand Canyon. Dit afgewisseld met de steden in deze regio, allen met een geheel eigen vibe, maakt het een trip om niet te vergeten.
Starten met een weekend in Europees San Francisco
Overnachten: Club Quarters hotel
Onze roadtrip start met een weekend San Francisco. Een ontzettend leuke stad met een gemoedelijke sfeer, veel art galleries en hippe restaurants. De stad van de Golden Gate bridge, de Painted Ladies, een authentieke kabeltram en heel veel zeeleeuwen bij Pier39. En vergeet niet een bezoek te brengen aan indrukwekkend Alcatraz (én van tevoren je tickets te boeken)! We overnachten het Club Quarters hotel in het Financial District, een goede wijk voor als je een betaalbaar hotel zoekt in San Francisco
Lees meer over ons weekend in San Francisco: leuke tips om te doen!
Groen, bergen en rotsen in Yosemite National Park
Niet ver van San Francisco ligt Yosemite National Park, een national park vol bossen, bergen en rotsformaties. Via de enorme sequoia’s bij Mariposa Grove komen we bij indrukwekkende uitzichtpunten op de rotsformaties half dome en el Capitán. Eenmaal beneden, wandelen we al opkijkend tegen de reusachtig, steile en gladde rots een stukje langs el Capitán. Enkele stukjes reliëf geven de rots een slurf en olifantenoor en daarmee een vriendelijke uitstraling.
In de auto vervolgen we onze weg via de Tioga Pass (120, gesloten tussen november-mei), een bijzondere route dwars en hoog door het park met prachtige uit- en vergezichten en idyllische doorkijkjes.
Het bruine maanlandschap in Death Valley
De groene weelde van Yosemite maakt langzaam plaats voor woestijn omringd door bergen, zand, stenen, cactusbomen en lage struikjes. Death Valley. Een weidse, lange en eenzame autoweg door een immens bruin maanlandschap, met lavagesteente en gekleurde mineralen, brengt ons naar de vallei. Death Valley is een gratis national park. Per slot van rekening is dit gewoon de doorgaande weg.
We dalen snel, maar het blijft heuvelachtig. Ineens zien we de palmbomen van Furnace Creek, een oase midden in de woestijn, met eet- en slaapplekken. Hierna verandert het decor in lichtbruine heuvels bestaand uit zacht saharazand. Een stukje woestijn zoals ik me een woestijn altijd voorstel.
De weg brengt ons verder naar badwater. Vroeger een meer, nu een zoutvlakte. Met 85.5 meter hoger een bordje met sea level op de naastgelegen berg. Gelukkig was het bij ons een schamele 37℃, in de zomer wordt het hier met gemak 50℃. Onze laatste stop is Zabriskie Point met een 360-graden uitzicht over een keur aan kleurige gesteenten. Zou planeet Mars er zo uitzien?
Absurd Las Vegas
Overnachten: Luxor Hotel (de piramide op de strip)
We hebben Death Valley nog niet achter ons gelaten of we zien in de verte voor ons een immense stad opdoemen. In the middle of nowhere staan daar ineens de enorme torens van het door alle tv-series en films al bekende Las Vegas. Bizar aanzicht. Gek om er dan eindelijk door heen te rijden. Absurde stad. Zo groot, zo verlicht, en zo gericht op mensen de casino’s in te krijgen. En ze daar te laten blijven. Exit borden kennen ze er niet, in plaats daarvan volg je bordjes naar de lobby of naar verbonden hotels.
Lees meer over wat je allemaal kan doen op de de zuidelijke strip van Las Vegas
Op doorreis door Zion National Park
De weg van Las Vegas naar Bryce Canyon is zowaar een wat saaie route. Ja, je raakt snel verwend. Grote uitzondering hierop is Zion National Park. Dit mooie, drukbezochte en redelijk kleine park verdient eigenlijk meer dan alleen een doorreis over de bochtige en heuvelachtige weg dwars door de rotsen.
Het lichtenspel tijdens de zonsondergang bij Bryce Canyon
Overnachten: Bryce Canyon Inn
Bryce Canyon is absoluut één van de hoogtepunten van deze reis. Natuurlijk door het natuurwonder dat het is, maar het verrassingseffect draagt er ook zeker aan bij. Pas op het moment dat we de auto hebben neergezet bij Sunset Point en naar de rand lopen, worden we overweldigd door het uitzicht. Overal waar ik kijk, zie ik een immense mate van details in de rood-oranje-witte stenen. Van een mooi oplichtend ‘terracotta leger’ en een ‘amfitheater’ tot ‘kerkjes’ en een ‘zinkend schip’. Met op de achtergrond, kilometers verderop, bergen die door hun kleuren doen denken aan een laagjescake. Het lichtenspel van de zonsondergang maakt de ervaring compleet.
Vanuit Sunset Point lopen we een wandelpad naar beneden, de canyon in. Met achter elke bocht weer een ander zicht op dit kunstwerk. Het is moeilijk geloven dat de natuur zoiets prachtigs als dit heeft gemaakt.
Scenic byway 12 en uitzichtpunten op de route
Scenic byway 12 vanuit Tropic, bij Bryce, is met recht een scenic route. We rijden langs kleurige rotsformaties. In rood en groenblauw, in terracotta bruin en zwart, maar ook in lichte tinten. Omringd door woeste, geelgroene bomen en hier en daar een vlok sneeuw op de grond. Homestead lookout (12) en Panorama Point lookout (24) geven een geweldig weids uitzicht over het geheel. De kronkelende weg tussen de puntige en platte rotspartijen door wordt afgewisseld met weidse vlaktes met af en toe een ranch waar de koeien uitgelaten worden. Dit alles onder een lichtbewolkte lucht zo blauw als in the Venetian in Las Vegas en een zon die zorgt voor een indrukwekkend schaduwspel.
De bogen van Arches National Park (Moab)
Overnachten: Best Western Plus Canyonlands Inn
Met onze twee Henken in de auto was er geen ontkomen aan een lunch in Hanksville. Een op en top western plaatsje met een eetplek in ware cowboystijl. Hierna brengt de weg ons naar Arches National Park. Eenzelfde weg die je heen en terug door het park brengt. Door rood zand met lage groengrijze begroeiing met daarop rode rotsen en her en der liggende rode gesteenten. Uiteraard veel uitgesleten bogen en gaten in dit park, maar ook de onvoorstelbare balanced rock.
Het wilde westen bij Monument Valley
Meer fotogenieke bogen, zoals Wilson Arch, en de eenzame sombrero van Mexican Hat in het weidse landschap zijn de opmaat voor de Forest-Gump entree naar Monument Valley. En weer sta ik me te vergapen aan moeder natuur. Honderden meters hoge rode rotsblokken in roodachtig zand met wederom de lage, groengrijze struikjes. Verspreid over een weids, licht heuvelachtig gebied. Meer western dan dit kun je het niet krijgen. De afgelopen dagen schiet de term ‘het Wilde Westen’ steeds vaker door mijn hoofd.
De grootse en kleurrijke Grand Canyon
Overnachten: Red Feather Lodge
Dwars door Navajoland, een groot indianenreservaat, volgen we uiteindelijk de weg langs little Colorado river. Waar een blik op de little canyon, die over miljoenen jaren grand zal zijn, al indrukwekkend is, is de grand canyon magnifiek, groots en kleurig. Met zijn diepte van 1.6 km, lengte van 446km en breedte van 29km is het moeilijk te bevatten wat je ziet. Als je je ergens nietig voelt, is het hier wel. Zoveel kleuren, zoveel lagen, zoveel grondsoorten. En zo ontzettend oud.
Wist je dat je ook met een dagtrip vanuit Las Vegas de Grand Canyon kan bezoeken?
Het niet erg vriendelijke toeristenplaatsje Tusayan heeft een perfecte ligging t.o.v. de South Rim entrance van de Grand Canyon. Vanuit hier rijden we zo het park in naar de verschillende uitzichtpunten, elk met z’n eigen mooie blik op de kloof. Bijvoorbeeld het panorama uitzicht bij Yavapai Point, met het naastgelegen geology museum met veel informatie over (het onstaan van) de Grand Canyon.
Om de grootsheid helemaal te ervaren besluiten we een helikoptervlucht te maken. Met de aanzwellende muziek à la Once upon a time in the west door onze koptelefoon naderen we de canyon. Magistraal om dit van bovenaf te zien, er deels doorheen te vliegen en de donkere en lichte kleuren afgewisseld te zien. Het blijft moeilijk bevatten maar het immense van de grand canyon komt van bovenaf nog meer binnen.
Waar je ook staat of zit, als je naar de Grand Canyon kijkt, snap je volkomen dat dit voor Amerikanen hét ding is dat ze ervaren moeten hebben.
Historisch route 66
Oké het was maar een relatief klein stukje en ik had me nooit eerder iets voorgesteld bij route 66, toch voelt het bijzonder om over historisch route 66 te rijden. Rijden over een slecht wegdek, langs verlaten brievenbussen, in een uitgestrekt western landschap. En dan via een prachtige heuvelweg naar Oatman. Een typisch westerndorpje, zo uit de films, met de loslopende ezels als extra attractie.
Behalve route 66 brengt de route van de Grand Canyon naar San Diego ons door een stukje woestijn met gouden bergen en een extreem winderige wc in een zandstorm op de Glamis zandduinen. We komen langs grote gebieden landbouwgrond, enorme energieparken van wind en zon en de wegcontroles zeggen dat we de Mexicaanse grens naderen. San Diego ligt dan ook pal naast het Mexicaanse Tijuana.
Lente in fijn San Diego
Overnachten: Appartement aan Ocean Beach
San Diego is ideaal als relaxte stedentrip ter afsluiting van onze roadtrip. In een stad waar het qua temperatuur het hele jaar door vaak lente is, met fijne stranden om van het weer te genieten. Ons appartement, direct aan het strand van Ocean Beach, blijkt de perfecte uitvalsbasis voor een duik in de golven, lekker eten in leuke restaurants, met een goed boek op het balkon en een fietstocht door nabijgelegen wijken. En dat in een wijk met een fijne hippiesfeer. De heat wave deze week zorgt voor een steady 27℃, bijna geen wolkje aan de lucht en maakt het voor ons een perfect einde om deze prachtige reis in te laten dalen.
Deze post direct opslaan in Pinterest?
